Ο κόσμος στις εκλογές του 2019 διεμήνυσε στον Τσίπρα να σοβαρευτεί και να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Να γίνει λιγότερο αλαζόνας, να μην έχει συνεχώς το ζωνάρι λυμένο για καβγά και να κάνει αντιπολίτευση με επιχειρήματα και προτάσεις.
Στις εκλογές του Μαΐου με απλή αναλογική, 600.000 πολίτες που τον είχαν ψηφίσει στις εκλογές του 2019 του γύρισαν την πλάτη.
Το 2019 τον αποδοκίμασαν ως κυβέρνηση, τον Μάιο τον αποδοκίμασαν ως Αξιωματική Αντιπολίτευση. Μία μηδενιστική αντιπολίτευση του «όχι σε όλα». Άρνηση στο οτιδήποτε θετικό. Υπέγραφε αμυντική συμφωνία με Γαλλία και Η.Π.Α. η κυβέρνηση, πούλησαν τα εθνικά δίκαια η θέση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Αντιμετώπισε θετικά την πανδημία, σκοτώνει τον κόσμο στις ΜΕΘ έλεγε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Μοίραζε επιδόματα για να αντιμετωπίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία και το ενεργειακό πρόβλημα, βοηθάει τα μεγάλα συμφέροντα έλεγε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., market pass για την ακρίβεια, βοηθάει τα super market έλεγε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Όταν ένα κόμμα χτίζει το πρόγραμμά του στο μίσος, στη μιζέρια, στο διχασμό, στην παντελή έλλειψη συνεννόησης, στο «εμείς ή αυτοί», «για όλα φταίνε οι άλλοι», σημαίνει ότι έχει πάρει διαζύγιο με την πραγματικότητα.
Πηγαίνουν να σταυρωθούν για δεύτερη φορά στις εκλογές του Ιουνίου ίδιοι και απαράλλακτοι. Εξακολουθούν να ζουν στον δικό τους κόσμο, στη δική τους πραγματικότητα των trolls, της καταστροφολογίας και της συνωμοσίας, Αλέξη Quõ Vãdis?
Ας ελπίσουμε ότι η δεύτερη σταύρωση θα φωτίσει τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να πετάξει τις παρωπίδες και να βάλει μυαλό.
Όπως έχουμε ανάγκη από μιά καλή κυβέρνηση, το ίδιο και ίσως περισσότερο έχουμε ανάγκη από μιά καλή αντιπολίτευση, και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ante portas.
Μιχάλης Βασ. Σούμπλης
