Ευπρόσδεκτο από τα κόμματα της αντιπολίτευσης το ξεμπρόστιασμα της δήθεν εθνικής μας ανεπάρκειας από το ψήφισμα του Ε.Κ. (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) με πρωτοβουλία, κυρίως, των Ευρωβουλευτών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Καλό θα ήταν, όμως, να μη τη θυμούνται μόνο όταν κυβερνούν. Το ανασηκωμένο φρύδι του Ε.Κ. δεν συνιστά δικαίωση αλλά ειρωνεία.
Άραγε, ποιο κοινοβούλιο στον κόσμο δικάζει ή ελέγχει τη Δικαιοσύνη;
Αλήθεια, τώρα ανακάλυψε το ιερατείο του Ε.Κ. ότι υπάρχει πρόβλημα; Πού ήταν όταν η κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή απέκρυπτε, επιμελώς, με τις πλάτες του τότε προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μπαρόζο, το μέγεθος του ελλείμματος, την αφετηρία πτώχευσης της χώρας;
Πού ήταν όταν στην πενταετία Τσίπρα το κράτος δικαίου και όλα όσο αυτό περιλαμβάνει, από την απονομή της δικαιοσύνης και την ελευθερία του τύπου μέχρι τα ατομικά δικαιώματα και την πολιτική ελευθερία; προφανώς για το Ε.Κ. είναι έννοιες αφηρημένες.
Το δήθεν εχθρικό περιβάλλον για τα μέσα ενημέρωσης και τους δημοσιογράφους είναι τουλάχιστον αστεία.
Ζούμε στη χώρα όπου ο κίτρινος τύπος ζει και βασιλεύει, ενώ ο καθένας μπορεί να γράφει ό,τι θέλει για τον οποιονδήποτε και να διαφεύγει τις νομικές συνέπειες. Κι’ όμως για τους συριζαίους στην Ελλάδα δεν υπάρχει ελεύθερος τύπος.
Από την άλλη, οι κατηγορίες περί υπερβολικής αστυνομικής βίας είναι τουλάχιστον αστείες, είναι μία μεγάλη υπερβολή στα όρια του μύθου. Ας πάνε στις Η.Π.Α., την χώρα της ελευθερίας να κάνουν καταλήψεις, πορείες, να ρίχνουν μολότωφ και να σπάνε βιτρίνες, θα πουν τον «δεσπότη, Παναγιώτη» αν βεβαίως προλάβουν. Με αφορμή το ψήφισμα του Ε.Κ., η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου συγκροτήθηκε προκειμένου να απαντήσει στις επικρίσεις του ψηφίσματος σχετικά με τη Δικαιοσύνη.
Κατά τον Άρειο Πάγο τα αναφερόμενα στο ψήφισμα είναι αόριστα, χωρίς τεκμηρίωση, χωρίς αμεροληψία, με παράθεση ψευδών και μη επιβεβαιωμένων πληροφοριών και χωρίς καμιά ανάθεση των ερευνών σε εθνική ή κοινοτική αρχή με αποτέλεσμα να αποτελούν ευθεία παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης.
Τα ψηφίσματα του Ε.Κ. δεν παράγουν νομικά αποτελέσματα, δεν έχουν νομικά δεσμευτικά χαρακτηριστικά, εκφράζουν πολιτικές θέσεις. Μιά κακόγουστη παράσταση ενόψει των Ευρωεκλογών. Από την άλλη, ο Economist κατατάσσει τη χώρα στις πλήρεις και ώριμες δημοκρατίες της Δύσης. Και τώρα ποιον δρόμο θα ακολουθήσεις; Ο Άρειος Πάγος και ο Economist τον έδειξαν.
Μιχάλης Βασ. Σούμπλης
