Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε εμφανές vertigo και καμία πλευρά ούτε επιθυμεί ούτε καν επιχειρεί να κρύψει το βαθύ ρήγμα στο εσωτερικό του.
Οι διαφωνούντες, οι οποίοι δεν έχουν “μασίφ” και ομογενοποιημένη γραμμή, τελούν σε πλήρη αμηχανία, ταλανιζόμενοι από το δίλημμα “πώς πορευόμαστε την επόμενη ημέρα”, ενώ η ηγεσία και τα στελέχη πέριξ αυτής εξωθούν τους μη αρεστούς στο νέο υπό κατασκευή κόμμα σε αποχώρηση.
Χαρακώματα
Εντός του κόμματος συνυπάρχουν δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι: σε πολιτικό, πολιτισμικό, ακόμα και αισθητικό επίπεδο, και αυτή είναι μια διαπίστωση κοινή, για όσους είναι εξαιρετικά δύσκολο και επιεικώς άβολο να συνθηκολογήσουν με τη νέα κατάσταση και να συσπειρωθούν γύρω από τον Στέφανο Κασσελάκη.
Ο νέος πρόεδρος, εν τω μεταξύ, εγκατέλειψε ακόμα και τις προσχηματικές, ως αποδείχθηκε, εκκλήσεις του για ενότητα, και με καθημερινό πρέσινγκ σε όσους ασφυκτιούν στο νέο περιβάλλον, όπου η γραμμή Πολάκη είναι η κυρίαρχη, είναι εμφανές πως τους δείχνει την πόρτα εξόδου.
Αφενός το δίλημμα όσων διαφωνούν με την ηγεσία είναι μεγάλου βαθμού δυσκολίας για τους ίδιους να απαντηθεί, αφετέρου είναι απολύτως αμφίβολο εάν μπορούν να συγχρονιστούν τα βήματα ενός εκάστου.
Από τα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, στελέχη και μέλη δέχονται πιέσεις για άμεση αποχώρηση, με επιχείρημα πως, όσο παραμένουν στελέχη που κατά τεκμήριο διαθέτουν πολιτική σοβαρότητα, υπό τη νέα ηγεσία, εξανεμίζουν το πολιτικό τους κεφάλαιο, όμως τα γεγονότα είναι πολύ νωπά.
Μόλις δύο βδομάδες έχει εκλεγεί η νέα ηγεσία και πολύ πρόσφατα άνοιξε τα χαρτιά της και αποκαλύφθηκε το πλάνο της, για την ακρίβεια με την τοποθέτηση του Παύλου Πολάκη σε ρόλο “υπερυπουργού”, παρά τις ενστάσεις που είχαν διατυπώσει τα στελέχη της απέναντι πλευράς. Συγκροτημένο σχέδιο για το πώς θα κινηθούν, συνεπώς, χωρίς να υπάρχει καν συνεδρίαση κομματικού οργάνου στον ορίζοντα, είναι εξαιρετικά δύσκολο να εκπονηθεί, και δη υπό την πίεση των καθημερινών επιθετικών σημάτων που στέλνει η ηγεσία.
Περιφρόνηση
Ακόμα και η Πολιτική Γραμματεία, που ορίστηκε να πραγματοποιηθεί την προσεχή Τετάρτη, θα διεξαχθεί σε εντελώς πρωτόγνωρες συνθήκες, απουσία του νέου προέδρου, ο οποίος θα απουσιάσει για τουλάχιστον δέκα ημέρες στις ΗΠΑ και θα συμμετάσχει σε αυτή… διαδικτυακά.
Με δεδομένο, μάλιστα, πως ο κ. Κασσελάκης θα βρίσκεται εκτός Ελλάδας, στις ελληνικές καλένδες έχει παραπεμφθεί και ο αρχικός προγραμματισμός για συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής στις 22 Οκτωβρίου.
Αργότερα, ο νέος πρόεδρος, εντός του Νοεμβρίου, θα είναι και πάλι απών, αφού θα λείπει για να υπηρετήσει τη θητεία του.
Γενικώς, πάντως, παρατηρείται μια απροθυμία (sic) του κ. Κασσελάκη για πραγματοποίηση κομματικών συνεδριάσεων και συστηματική επιλογή να περιφρονεί τα κομματικά όργανα. Αυτό τουλάχιστον του χρεώνει η απέναντι πλευρά, όσων δηλώνουν και ανησυχία και άγνοια του πολιτικού του σχεδίου.
Πίεση
Προφανής ο λόγος που επιλέγει να μη συγκαλεί τα όργανα ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αποφαίνονται οι διαφωνούντες, επικαλούμενοι τα πρόσφατα γεγονότα: Ο νεοεκλεγείς αρχηγός, κατά παράβαση του καταστατικού, που επικαλείται κυρίως η “Ομπρέλα”, ανακοίνωσε μέσω των… κοινωνικών δικτύων την απόφασή του να συγκροτήσει το ευρωψηφοδέλτιο από τη… βάση των μελών του νέου ΣΥΡΙΖΑ, στέλνοντας ταυτόχρονα και τελεσίγραφο: Όποιος υπονομεύσει θα μείνει εκτός.
Όχι μόνον δεν ορρώδησε προ της κριτικής και των αντιδράσεων, ούτε καν έδωσε περιεχόμενο στο τι συνιστά “υπονόμευση” για τον ίδιο, αλλά μόλις ένα εικοσιτετράωρο μετά δυναμίτισε περαιτέρω το κλίμα στο εσωτερικό: “Έφερα 500 νέα μέλη στο κόμμα, εσείς πόσα έχετε φέρει;”, είπε απευθυνόμενος στους απέναντι, διαμηνύοντας παράλληλα: Αυτή είναι η απόφασή μου και δεν θα κάνω πίσω.
Κατήφορος και αφήγημα περί… υπονομευτών
Οι επιθετικές κινήσεις της νέας ηγεσίας έχουν ενδιαφέρον ως προς την ερμηνεία τους: Στελέχη που δεν βρίσκονται στους διαφωνούντες ανοιχτά μεν, αλλά προς ώρας παρατηρούν το εν εξελίξει μπρα-ντε-φερ στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, εκτιμούν πως αυτές εκπορεύονται από την πίεση που δέχτηκε και το “σοκ” από τη νέα υποχώρηση των εκλογικών ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Το ότι δεν χρεώνεται συγκεκριμένες επιλογές προσώπων είναι λυμένο και δεν έχει νόημα περαιτέρω ανάλυσης. Αυτό που έχει ευθέως αντίκτυπο στην ίδια την ηγεσία, όμως, είναι η αποτυχία να αναχαιτίσει τον νέο εκλογικό κατήφορο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, άλλωστε, τα δημοσκοπικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιμή βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση: Το κόμμα εντοπίζεται στο 14%, με καθοδική τάση. Αντικειμενικά μιλώντας δηλαδή, όχι μόνον δεν έδωσε… νέα ώθηση στην αξιωματική αντιπολίτευση η αλλαγή της ηγεσίας, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ τραβά προς τον κατήφορο.
Άλλα στελέχη, από την απέναντι πλευρά αυτήν τη φορά, βλέπουν να αποτυπώνεται η ίδια γραμμή που είχε χαραχθεί και κατά τη διάρκεια των εσωκομματικών εκλογών: Η κατά Πολάκη και θιασωτών του ανάγνωση περί “υπονομευτών” που, εάν δεν διαγραφούν χάριν ισορροπιών, όπως έκανε ο Αλέξης Τσίπρας, τότε το κόμμα θα εξαϋλωθεί.
Το εξαιρετικά ενδιαφέρον –καίτοι παράδοξο− όσων αναπαράγουν αυτήν τη “γραμμή” και πρόταση είναι πως ο τέως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μία φορά μόνο έφτασε στο παρά ένα της διαγραφής, και αυτή αφορούσε τον… Παύλο Πολάκη, ο οποίος διασώθηκε και χάριν των… κατά τον ίδιο “υπονομευτών”, λόγω του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη, παραμονές των εθνικών εκλογών.
Το εσωκομματικό μπάχαλο, πάντως, χρειάζεται ακόμη πολλά επεισόδια για να “λήξει” και θα είναι πιθανότατα μια διαδικασία μάλλον βραδείας καύσεως. Εάν το συνέδριο δεν πραγματοποιηθεί τον Φεβρουάριο, πιθανότατα το ορόσημο να είναι οι ευρωεκλογές.