Τούτες τις ώρες, που τα συσσωρευμένα προβλήματα δεκαετιών, ανασφάλειας και αβεβαιότητας ταλανίζουν την περιοχή μας αλλά και τον κόσμο ολόκληρο.
Τούτες τις ώρες που το αναμμένο φυτίλι της Μέσης Ανατολής πλησιάζει το μπαρούτι και στις σκανδιναβικές χώρες, οι δημοκρατίες προετοιμάζονται για εναντίον τους ρωσική απειλή και που πίσω από τα δικά μας σύνορα παρατηρείται επικίνδυνη συσσώρευση όπλων γύρω από τις εστίες εθνοτικής έντασης. Στη χώρα μας με τα επιπλέον κληρονομημένα προβλήματα, ο αγώνας επιβίωσης γίνεται ακόμη πιο δύσκολος.
Το δημογραφικό πρόβλημα, οι μεταναστευτικές ροές, οι κίνδυνοι κλιματικής κρίσης, η έλλειψη φυσικών πόρων, τα αδιέξοδα του βιοπορισμού, οι κατ’ ανάγκη συνεχείς εξοπλισμοί και το κερασάκι, η έλλειψη σοβαρής αξιωματικής αντιπολίτευσης, αποτελούν απειλή.
Χωρίς ουσιαστικό πολιτικό έλεγχο, ο πρωθυπουργός αναμετριέται άμεσα με τις ανάγκες της εποχής, μόνος με τις δικές του ικανότητες και αδυναμίες και με ένα κόμμα με υποβόσκοντα εσωτερικά προβλήματα.
Παρά τις αδυναμίες, τις αστοχίες και τα σοβαρά λάθη, η κυβέρνηση δείχνει την απαιτούμενη σοβαρότητα.
Άραγε, αυτό αρκεί όταν οι αντιπολιτευόμενοι δεν μπορούν να ξεφύγουν από το «όχι σε όλα»;
Εάν η κοινωνία δεν θωρακιστεί απέναντι σε ολοένα μεγαλύτερους κινδύνους, θα βρεθούμε προ τετελεσμένων καταστάσεων. Η αντιπολίτευση δεν θα είναι άμοιρη ευθυνών.
Αυτό τον καιρό η κυβέρνηση τολμά μια σειρά από σημαντικές μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες, από τα μη κρατικά μη κερδοσκοπικά Πανεπιστήμια, το οικογενειακό δίκαιο, τη Δικαιοσύνη, την επιστολική ψήφο.
Και ταυτόχρονα έχει αναπτυχθεί μία Βαβέλ διεκδικήσεων από θιγόμενες μειοψηφίες, αλλά και από φιλόδοξους μνηστήρες.
Και ενώ βρισκόμαστε σε ισχυρότερη θέση απ’ όπου ήμασταν, οι προσπάθειες υπονομεύονται από σοβαρές αδυναμίες.
Βρισκόμαστε στην εποχή που θα δείξει εάν διαθέτουμε τις ικανότητες για να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία τις προκλήσεις των ημερών και του μέλλοντος.
Μιχάλης Βασ. Σούμπλης
