Ελλειψη παιδαγωγικής ψυχραιμίας

Η είδηση ότι μια δασκάλα δημοτικού σχολείου κατήγγειλε στην αστυνομία έναν 6χρονο μαθητή επειδή της θώπευσε το στήθος, δεν είναι απλώς ένα μεμονωμένο περιστατικό· είναι καθρέφτης μιας κοινωνίας που δυσκολεύεται να διακρίνει τα όρια ανάμεσα στην παιδική απερισκεψία και την ποινικοποίηση της συμπεριφοράς.

Η παιδική ηλικία είναι χώρος μάθησης, δοκιμής και λάθους. Ένα παιδί έξι ετών δεν διαθέτει την ωριμότητα να κατανοήσει πλήρως τις πράξεις του. Η ευθύνη του σχολείου και των εκπαιδευτικών είναι να θέτουν όρια, να διδάσκουν σεβασμό και να καλλιεργούν την ενσυναίσθηση. Η εμπλοκή της αστυνομίας σε μια τέτοια περίπτωση μοιάζει περισσότερο με πράξη φόβου και αμηχανίας παρά με παιδαγωγική λύση.

Η κοινωνία μας καλείται να αναρωτηθεί: θέλουμε σχολεία που λειτουργούν ως χώροι μάθησης και προστασίας ή ως προθάλαμοι δικαστικών αιθουσών; Η ποινικοποίηση της παιδικής συμπεριφοράς δεν προστατεύει ούτε τον εκπαιδευτικό ούτε το παιδί· αντίθετα, δημιουργεί τραύματα, στιγματίζει και υπονομεύει την εμπιστοσύνη.

Το περιστατικό αυτό αναδεικνύει την ανάγκη για παιδαγωγική ψυχραιμία και για συνεργασία με γονείς και ειδικούς. Η διδασκαλία του σεβασμού δεν μπορεί να γίνει με καταγγελίες αλλά με διάλογο, καθοδήγηση και αγάπη για την παιδική αθωότητα.

«Η πράξη ενός παιδιού 6 ετών δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με αστυνομικές καταγγελίες. Χρειάζεται παιδαγωγική διαχείριση, διάλογος με τους γονείς και καλλιέργεια σεβασμού μέσα στο σχολείο. Η ποινικοποίηση της παιδικής συμπεριφοράς δεν προστατεύει ούτε το παιδί ούτε τον εκπαιδευτικό· αντίθετα, δημιουργεί τραύματα και δυσπιστία.»

Παιδαγωγική διάσταση

  • Ένα παιδί 6 ετών δεν έχει πλήρη συνείδηση των πράξεών του. Η συμπεριφορά του πρέπει να αντιμετωπιστεί με εκπαιδευτικά εργαλεία: συζήτηση, καθοδήγηση, καλλιέργεια σεβασμού.
  • Ο ρόλος της δασκάλας είναι να προστατεύσει τον εαυτό της αλλά και να διδάξει όρια και κοινωνικούς κανόνες, όχι να ποινικοποιήσει την παιδική συμπεριφορά.

Νομική και κοινωνική διάσταση

  • Η εμπλοκή της αστυνομίας σε μια τόσο μικρή ηλικία φαίνεται δυσανάλογη. Ένα παιδί δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ως ενήλικος δράστης.
  • Η κοινωνία οφείλει να διακρίνει ανάμεσα σε παιδική απερισκεψία και σε πραγματική επιθετικότητα. Η ποινικοποίηση μπορεί να στιγματίσει το παιδί χωρίς να προσφέρει λύση.

Ηθική και αξιακή διάσταση

  • Το περιστατικό δείχνει πόσο ευάλωτο είναι το σχολικό περιβάλλον όταν λείπει η εμπιστοσύνη και η ψυχραιμία.
  • Αντί για καταγγελία, θα μπορούσε να υπάρξει διάλογος με τους γονείς, συνεργασία με σχολικό ψυχολόγο, και μια παιδαγωγική προσέγγιση που να προστατεύει και τη δασκάλα και το παιδί.

 

Σχολιο γραμμενο απο το Deltateam

Σχετικές δημοσιεύσεις