Η Δημοκρατική νομιμότητα και η πρακτική της Επιτροπής, να συνεχίζει να εγκρίνει γενετικώς τροποποιημένους οργανισμούς

Κατά την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο, το Κοινοβούλιο ενέκρινε 38 ενστάσεις για την έγκριση γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών (ΓΤΟ), ενώ άλλες δέκα ενστάσεις επέτυχαν την αναγκαία πλειοψηφία στην Ολομέλεια κατά την τρέχουσα κοινοβουλευτική περίοδο. Αυτές οι επανειλημμένες αντιρρήσεις αντικατοπτρίζουν την πολιτική βούληση του Κοινοβουλίου και τις ανησυχίες του σχετικά με τη βιοποικιλότητα, την ασφάλεια των τροφίμων και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Ωστόσο, παρά τη σαφή θέση του Κοινοβουλίου, η Επιτροπή εξακολουθεί να δίνει την έγκρισή της, επικαλούμενη τις εκτελεστικές εξουσίες της δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1829/2003[1].

Η πρακτική αυτή αποκαλύπτει σημαντικό δημοκρατικό έλλειμμα, καθώς η θέση του Κοινοβουλίου, το οποίο εκπροσωπεί τους πολίτες της ΕΕ, έχει αγνοηθεί σε σχεδόν 50 περιπτώσεις. Οι αποφάσεις της Επιτροπής λαμβάνονται συχνά χωρίς ειδική πλειοψηφία στο πλαίσιο της μόνιμης επιτροπής φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών, αλλά, παρόλ’ αυτά, εγκρίνονται. Αυτό εγείρει ανησυχίες σχετικά με τη νομιμότητα των διαδικασιών λήψης αποφάσεων της ΕΕ και το κατά πόσον αυτές σέβονται επαρκώς την αρχή της προφύλαξης.

1.Δημοκρατική νομιμότητα: Δεδομένου ότι το Κοινοβούλιο έχει αντιταχθεί σε σχεδόν 50 εγκρίσεις ΓΤΟ, πώς δικαιολογεί η Επιτροπή το γεγονός ότι συνεχίζει να δίνει την έγκρισή της παρά τη σαφή έλλειψη πολιτικής στήριξης και την αυξανόμενη ανησυχία του κοινού;
2.Αρχή της προφύλαξης: Η αρχή της προφύλαξης αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής της ΕΕ για το περιβάλλον και την υγεία. Πώς διασφαλίζει η Επιτροπή ότι η διαδικασία έγκρισης ΓΤΟ τηρεί την αρχή αυτή, ιδίως υπό το πρίσμα του κενού δεδομένων, καθώς και των ανησυχιών που εγείρουν ανεξάρτητοι επιστήμονες και πολίτες της ΕΕ; Επιπλέον, πώς διασφαλίζει η Επιτροπή ότι η διαδικασία έγκρισης ΓΤΟ δεν ευνοεί δυσανάλογα τα γεωργικά επιχειρηματικά συμφέροντα τρίτων χωρών έναντι των προτύπων της ΕΕ για το περιβάλλον, την υγεία και την προστασία των καταναλωτών;
3.Θεσμική ισορροπία: Αναγνωρίζει η Επιτροπή ότι η τρέχουσα προσέγγισή της υπονομεύει την εμπιστοσύνη στα θεσμικά όργανα της ΕΕ, καθώς αγνοεί τη σαφή στάση του Κοινοβουλίου; Προτίθεται να εξετάσει το ενδεχόμενο μεταρρύθμισης της διαδικασίας επιτροπολογίας για την ενίσχυση της δημοκρατικής λογοδοσίας;
4.Μελλοντικές δεσμεύσεις: Υπό το πρίσμα της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας και των δεσμεύσεων για βιώσιμη γεωργία, ποια μέτρα προτίθεται να λάβει η Επιτροπή για να διασφαλίσει ότι οι εγκρίσεις ΓΤΟ ευθυγραμμίζονται με τους στόχους βιωσιμότητας της ΕΕ και τις πολιτικές προστασίας του περιβάλλοντος; Λαμβάνοντας υπόψη την εξάρτηση της ΕΕ από τις εισαγωγές ΓΤΟ από τρίτες χώρες (όπως οι ΗΠΑ και η Βραζιλία), πώς σχεδιάζει η Επιτροπή να εξισορροπήσει τις εμπορικές πιέσεις με τις δεσμεύσεις της στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας και της στρατηγικής «Από το αγρόκτημα στο πιάτο»;

Σχετικές δημοσιεύσεις