Οι κίνδυνοι για τη Χώρα και το Λαό είναι πλέον κρίσιμοι και υπαρξιακοί!
1. Για τα εθνικά θέματα: Εθνική Ανεξαρτησία – Εδαφική Ακεραιότητα – Εθνική Άμυνα – Κυπριακό – ΑΟΖ – Υφαλοκρηπίδα …
2. Για τις διεθνείς σχέσεις και συμμαχίες: Ε.Ε. – ΝΑΤΟ – ΗΠΑ – Γαλλία – Τουρκία – Βαλκανική – Αραβικές Χώρες …
3. Για τη λαϊκή κυριαρχία: Κράτος Δικαίου, Συνταγματικά – Ανθρώπινα και Πολιτικά Δικαιώματα, Διάκριση Θεμελιωδών Εξουσιών, Ανεξαρτησία Τύπου και Ενημέρωσης, Ελευθερία Έκφρασης …
4. Για κοινωνική – οικονομική δικαιοσύνη και δημοκρατικούς θεσμούς σε: Υγεία – Παιδεία – Στέγαση – Εισόδημα – Φορολογία – Ανεξάρτητες Αρχές – Κοινή Ωφέλεια – Δημόσιο Συμφέρον – Ασφάλεια …
Ατελείωτα τα κακουργήματα και λοιπά “εγκλήματα” του Μητσοτακικού Κράτους και Παρακράτους, π.χ.:
· Ναυάγιο στην Πύλο με ευθύνη του λιμενικού, 650+ αθώοι άνδρες – γυναίκες & παιδιά στο βυθό
· “Εγκλήματα” στα Τέμπη: α) Σύγκρουση τραίνων με 57+ αθώα θύματα ως επί το πλείστο φοιτητές, β) Ανάφλεξη παράνομων καυσίμων, όπου οι μισοί που σώθηκαν στη σύγκρουση κάηκαν ζωντανοί στην πυρόσφαιρα, γ) Παράνομη εξαφάνιση τεκμηρίων – εκσκαφές & μπάζωμα στον τόπο του εγκλήματος, δ) παρεμβάσεις της εκτελεστικής εξουσίας για δικαστική – διοικητική – δημοσιογραφική συγκάλυψη
· Παρακολουθήσεις τηλεφώνων (Predator): ηγετών αντιπολίτευσης, στρατεύματος, υπουργών, βουλευτών, δημοσιογράφων, κρατικών στελεχών, έως και μελών της «Φαμίλιας Μητσοτάκη»
· Σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ: εγκληματική οργάνωση κατά την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, παράνομη είσπραξη επιδοτήσεων με ηθική αυτουργία και συνέργεια Υπουργών – Βουλευτών – κομματικών – ημετέρων
Είναι πλέον διάχυτη και αφόρητη η διαφθορά, η διαπλοκή, η ατιμωρησία – η ασυλία – το ακαταδίωκτο των συνεργαζόμενων με την Κυβέρνηση πολιτικών – δικαστικών – τραπεζικών – επιχειρηματικών – διοικητικών – κομματικών στελεχών, καθώς και η ενορχηστρωμένη από το «Μαξίμου» συγκάλυψη και το «μπάζωμα» ποινικών εγκλημάτων και οικονομικών – διαχειριστικών σκανδάλων. Παράδειγμα, όπως δήλωσε ο Πρόεδρος του ΚΙΔΗ Στέφανος Κασσελάκης, «το Ακαταδίωκτο, σε: Covid, Τραπεζίτες, ΤΑΙΠΕΔ, ΤΧΣ, Τέμπη, Επιτροπή αξιολόγησης ιδιωτικών πανεπιστημίων, τώρα και για τον πρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠΕ!
Τι άραγε φοβούνται; Μην ακούσει η Ευρωπαία Εισαγγελέας κ. Κοβέσι με επισυνδέσεις τι λέγεται, και ασκήσει διώξεις; Δένουν προληπτικά χέρια της Ευρωπαίας Εισαγγελέως σε περίπτωση που βρεθούν συνομιλίες μεταξύ του προέδρου του ΟΠΕΚΕΠΕ και όλων αυτών των γαλάζιων στελεχών, είτε είναι βουλευτές, είτε είναι υπουργοί, είτε είναι φραπέδες και χασάπηδες;»
Ατελείωτος είναι και ο κατάλογος “εγκλημάτων” που επιχειρείται με κάθε θεμιτό και (κυρίως) αθέμιτο τρόπο να συγκαλυφθούν. Π.χ. στα Τέμπη (βάσει του κατηγορητηρίου των συγγενών θυμάτων):
(α) ανθρωποκτονία από ενδεχόμενο δόλο κατά συρροή, (β) σωματική βλάβη από ενδεχόμενο δόλο κατά συρροή, (γ) κακουργηματική έκθεση κατά συρροή, (δ) κακουργηματική πράξη επικίνδυνων παρεμβάσεων στην συγκοινωνία μέσων σταθερής τροχιάς με αποτέλεσμα τον θάνατο μεγάλου αριθμού προσώπων, (ε) κακουργηματική απιστία σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, (στ) παράβαση καθήκοντος, (ζ) παρασιώπηση εγκλημάτων, (η) υπόθαλψη – παρεμπόδιση δικαιοσύνης , (θ) απάτη σε βάρος οικονομικών συμφερόντων της Ε.Ε., (ι) εσχάτη προδοσία.
Επισημαίνεται ότι αυτά τα εγκλήματα (πέραν ίσως της παράβασης καθήκοντος) δεν αφορούν υπουργικά καθήκοντα, όπου «μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, όπως νόμος ορίζει βάσει του Άρθρου 86 του Συντάγματος»! Αποτελούν αρμοδιότητα τακτικής δικαιοσύνης, όπως για κάθε πολίτη!
Ιδιαίτερα η εσχάτη προδοσία τεκμηριώνεται με συνδυασμό των παραγράφων 1 – 2 & 3 του Άρθρου 134 του Ποινικού Κώδικα, ως εξής:
«Παρ. 1. Όποιος επιχειρεί … να καταλύσει, να μεταβάλει, να αλλοιώσει ή να καταστήσει ανενεργό, διαρκώς ή προσκαίρως, το δημοκρατικό πολίτευμα που στηρίζεται στη λαϊκή κυριαρχία ή θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού …, τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη.
Παρ.2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και: α) όποιος επιχειρεί να τελέσει την πράξη της προηγούμενης παραγράφου με κατάχρηση της ιδιότητας του ως οργάνου του κράτους ή με σφετερισμό της ιδιότητας αυτής …
Παρ. 3. Θεμελιώδεις αρχές και θεσμοί του πολιτεύματος θεωρούνται στο Κεφάλαιο αυτό: … ε) η αρχή της διάκρισης των λειτουργιών, όπως προβλέπεται στο Σύνταγμα, στ) η αρχή της δέσμευσης του νομοθέτη από το Σύνταγμα και της εκτελεστικής και της δικαστικής λειτουργίας από το Σύνταγμα και τους νόμους, ζ) η αρχή της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης και η) η γενική ισχύς και προστασία των ατομικών δικαιωμάτων που προβλέπει το Σύνταγμα.»
Ανάλογα ισχύουν για την απίστευτης έκτασης απάτη δισεκατομμυρίων στον ΟΠΕΚΕΠΕ, εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ε.Ε., του ελληνικού δημοσίου και των φορολογούμενων (που θα επιβαρυνθούν τα πρόστιμα), αλλά και των κανονικών δικαιούχων που θα απωλέσουν τις ενισχύσεις τους. Και πάλι, οι ευθύνες εμπλεκόμενων υπουργών – υφυπουργών δεν αφορούν τα καθήκοντα τους, ώστε να ελέγχονται «αποκλειστικά από τη Βουλή βάσει του Άρθρου 86 του Συντάγματος»! Εδώ αποτελούν αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας και στη συνέχεια της ελληνικής τακτικής δικαιοσύνης, όπως για κάθε πολίτη! Αυτό ισχύει βέβαια και για τις εκατοντάδες χιλιάδες των κομματικών τρωκτικών!
Πέραν όμως των ευθυνών για τα ανωτέρω εγκλήματα, στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη καταλογίζονται και ευθύνες για καίρια θέματα εθνικής – εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, όχι μόνο από κόμματα της αντιπολίτευσης και έγκυρους επιστήμονες, αλλά και από το εσωτερικό της ΝΔ. Ξεχωριστή σημασία έχουν όσα δημόσια δηλώνουν οι πρώην πρωθυπουργοί της ΝΔ Αντ. Σαμαράς και Κων. Καραμανλής, π.χ.:
· Αντώνης Σαμαράς: «Η κυβέρνηση ακούει το ΕΛΙΑΜΕΠ, όχι τον ελληνικό λαό – Ο Θεός να βάλει το χέρι του! … Η Ελλάδα όφειλε να καταδικάσει την παράνομη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, υπογραμμίζοντας όμως πάντα ότι η Ρωσία κάνει αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία ό,τι ακριβώς έκανε – και συνεχίζει να κάνει – η Τουρκία στην Κύπρο! Δεν το κάναμε! Αντίθετα, υπογράψαμε “συνθήκη φιλίας” με την Τουρκία! … Όταν οι Έλληνες ξεσηκώνονταν το 1821, δεν έπαιρναν ενθαρρυντικά μηνύματα απ’ έξω. Και δεν τους ενδιέφερε αν πήγαιναν με τη “σωστή πλευρά”. Όταν οι Έλληνες αντιστέκονταν στον Άξονα το 1940-41, τη στιγμή που ο Άξονας θριάμβευε παντού, και πάλι δεν τους ενδιέφερε αν ήταν με τη “σωστή πλευρά”. Δεν τζόγαραν. Αγωνίζονταν! Το πού θα πάνε τελικά τα πράγματα δεν το ξέρεις ποτέ εκ των προτέρων. Και τώρα που η Αμερική προσπαθεί να τα βρει με τη Ρωσία, τώρα που ο Τραμπ μιλάει κάθε βδομάδα με τον Πούτιν στο τηλέφωνο, και η Ευρώπη δεν μπορεί μόνη της να στηρίξει την Ουκρανία, τώρα οι ευφυείς άνθρωποι αρχίζουν και αταλαβαίνουν ότι μάλλον μας έκανε ζημιά όλος αυτός ο “υπερβάλλων ζήλος” στήριξης του Ζελένσκι. … Όταν μιλάμε λοιπόν για τη “σωστή πλευρά της Ιστορίας”, όπως μας λένε τώρα για το Ουκρανικό, να είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί: Να βλέπουμε λίγο μακρύτερα. Όχι να γινόμαστε κλακαδόροι του συρμού. Δεν έχουμε να αποδείξουμε σε κάποιους απ’ έξω ότι είμαστε “πιστοί οπαδοί” – ούτε “καλοί μαθητές”. Έχουμε να δείξουμε στον λαό που μας εξέλεξε ότι βάζουμε τα δικά του συμφέροντα πάνω απ’ όλα. Για να επιβιώσει μια χώρα μεσαίου μεγέθους ανάμεσα στις μεγαλύτερες, επαναλαμβάνω, πρέπει πάντα να βλέπει πιο μακριά… Πράγμα που εμείς, ασφαλώς, δεν το κάναμε. … Όταν κάνεις “συμφωνίες φιλίας” με χώρες που σε απειλούν με casus belli και σου αμφισβητούν τα πάντα – δεν έχεις απλώς έλλειμμα στρατηγικής. Έχεις περίσσευμα αφέλειας. Κι όπως έλεγε και ο Oscar Wilde: “Η αφέλεια είναι το μόνο που δεν συγχωρεί ποτέ η Ιστορία”».
· Κων. Καραμανλής: «η ανοιχτή στήριξη της Ελλάδας στην Ουκρανία δεν εξασφάλισε αυτομάτως υποστήριξη για τα δικά μας δίκαια. Ζητήθηκαν από εμάς πολύ περισσότερα από όσα μπορούσαμε να κάνουμε, ενώ ήταν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αναδειχθούν οι δικοί μας περιορισμοί στην παροχή βοήθειας, εξαιτίας των τεράστιων απαιτήσεων και αναγκών που θέτει σε μας η απολύτως αντίστοιχη απειλή που αντιμετωπίζουμε. … Δεν μπορεί και δεν πρέπει η Διακήρυξη των Αθηνών Περί Φιλίας και Καλής Γειτονίας και η λογική των «ήρεμων νερών» να εμποδίζουν την ανάδειξη του νέο-οθωμανικού, αναθεωρητικού και επιθετικού χαρακτήρα της Τουρκίας. Είναι εξωφρενικό να αναστέλλεται η ηλεκτρική διασύνδεση των νησιών μας, καταμεσής του Αιγαίου. Και, μάλιστα σε θαλάσσιες περιοχές που είναι αδιανόητο να υπάρχουν διεκδικήσεις εκ μέρους της Τουρκίας! Πού; Μέσα στο Αιγαίο; Πίσω από μία συστάδα ελληνικών νησιών;. … Το θράσος της Τουρκίας δεν έχει τέλος, όπως φαίνεται και από τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό που κατέθεσε χθες στην UNESCO, όπου παρουσιάζει το μισό Αιγαίο να ανήκει στη δική της ευθύνη χωροταξικού σχεδιασμού! Όπως και στην ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο … Τα επισημαίνω με έμφαση όλα αυτά διότι βλέπω ορατό έναν σοβαρό κίνδυνο: Σταδιακά, βήμα – βήμα, ανεπαισθήτως (κατά Κωνσταντίνο Καβάφη) να περιέλθει η χώρα σε μη αναστρέψιμη κατάσταση ομηρίας έναντι της Τουρκίας. Με απλά λόγια τίποτα να μη μπορεί να γίνει στην περιοχή χωρίς την έγκρισή της, έστω και αν παραβιάζονται βάναυσα το Διεθνές Δίκαιο, οι Διεθνείς Συνθήκες, τα ισχυρά θεμελιωμένα δίκαια της Ελλάδας. Αυτό πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία».
· (βλ. επίσης ενδεικτικά: https://youtu.be/-8Bmlo1Ey7s, Ιωάννης Μάζης, Contra, 1.09.2025) και (Κώστας Βαξεβάνης, documentonews.gr, 31.08.2025: «Ο Αντώνης Σαµαράς υπήρξε ο πιο σαφής στη διατύπωση αυτής της σύγκρουσης. Θεωρεί την πολιτική Μητσοτάκη καταστροφική και µειοδοτική κυρίως σε θέµατα εξωτερικής πολιτικής. Ο Κώστας Καραµανλής, πιο διακριτικά αλλά σταθερά, δείχνει την αποµάκρυνση του Μητσοτάκη από το πιο φιλελεύθερο κοµµάτι του κόµµατος. Αν και ακούγεται ότι έχουν γίνει κρυφές συµφωνίες, προκειµένου ο Μητσοτάκης να εξασφαλίσει την ασφαλή του αποχώρηση από την πρωθυπουργία, δεν µπορεί να υπάρξει καµία εγγύηση για «σχεδιασµούς». Οταν ο βράχος αρχίσει να κυλάει από το βουνό, δεν υπάρχει προδιαγεγραµµένη πορεία.»)
Και μόνες οι δουλοπρεπείς υποκλίσεις του Έλληνα Υπ. Εξωτερικών στον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ακόμη και μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, έπρεπε να έχουν άμεσα οδηγήσει στην απόλυσή ή στην παραίτησή του από αυτό το κρίσιμο αξίωμα!
Και μόνη η κωμικό-τραγική εμφάνιση του Πρωθυπουργού στη σύνοδο του ΝΑΤΟ έπρεπε να έχει άμεσα οδηγήσει σε παραίτησή του, αν είχε έστω στοιχειώδη αυτοεκτίμηση και συναίσθηση των ευθυνών του. Η συμπεριφορά του ήταν εντελώς μειωτική και προσβλητική για τη χώρα και το λαό μας! Κανείς δεν έδινε σημασία στον άκαρπα περιφερόμενο Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος μάταια εκλιπαρούσε ένα βλέμμα του Ντόναλντ Τράμπ (που φανερά και επίμονα τον απέφευγε) και παραμιλούσε μόνος του παριστάνοντας ότι «συζητάει», ίσως για να ξεγελάσει τις κάμερες (!) κλπ. (βλ. ενδεικτικά: https://youtu.be/gn6KPqp8EGI )
Αυτά προς το παρόν για μια Κυβέρνηση σε αποδρομή, με πλήρη απώλεια αξιοπιστίας και σοβαρότητας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Εκλογικά ποσοστά που διαρκώς βυθίζονται, παρά: α) τη μαζική εξαγορά συνειδήσεων κομματικών «φίλων» με παράνομη χορήγηση κοινοτικών επιδοτήσεων, που στερούνται από τους αληθινούς αγροκτηνοτρόφους καταδικάζοντας τον κλάδο σε εξαφάνιση, β) τις παράνομες κατατμήσεις έργων και προμηθειών και τις απ’ ευθείας αναθέσεις σε «εκλεκτούς χορηγούς», γ) τις χιλιάδες ρουσφετολογικές προσλήψεις αργόμισθων συνεργατών – μετακλητών – αποσπασμένων, καθώς και «δημοσιογράφων» και τρόλ του διαδικτύου, δ) τους αντιδεοντολογικούς – αντισυνταγματικούς διορισμούς «προθύμων» στις ηγεσίες Δικαιοσύνης – Ανεξάρτητων Αρχών – ΔΕΚΟ κλπ.
Υ.Γ. Όσον αφορά την αντιπολίτευση, θα επανέλθω με νεότερη ανάρτηση. Προς το παρόν συνοπτικά:
· Σύμφωνα με τον Κώστα Βαξεβάνη, documentonews.gr, 31.08.2025: «Το κύριο ερώτηµα είναι τι συµβαίνει µε την αντιπολίτευση. Φαίνεται ότι αντιλαµβάνεται τις εξελίξεις ως ένα παιχνίδι και ευκαιρία διαδοχής και όχι πολιτικής αντιπαράθεσης. … Οσο µικρότερη γίνεται η σχέση µε την κοινωνία τόσο αναπτύσσεται παρασκηνιακά η διασύνδεση µε τα επιχειρηµατικά συµφέροντα και το µιντιακό σύστηµα. ∆εν επενδύει στο πρόβληµα που έχει ο πολίτης µε τον Μητσοτάκη, αλλά σε αυτό που έχει ο δυσαρεστηµένος επιχειρηµατίας ή καναλάρχης.»
· Όπως τονίζει ο Στέφανος Κασσελάκης, ο μόνος πολιτικός ηγέτης που ασκεί σοβαρή αντιπολίτευση: «Στην Ελλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν λογοδοτεί κανείς! Εκτός φυσικά αν είναι επικίνδυνος για το σύστημά τους. Ήρθε η ώρα να τελειώνουμε με τη Δεξιά του ακαταδίωκτου. Τέλος στα ακαταδίωκτα! Τέλος στις ασυλίες! Τέλος στο άρθρο 86!»
Κωνσταντίνος Α. Μαρκάκης
