Η κλιματική αλλαγή είναι ήδη εδώ. Καύσωνες που σπάνε ρεκόρ, πυρκαγιές που καταστρέφουν ολόκληρες περιοχές, πλημμύρες που πνίγουν πόλεις και ακραία καιρικά φαινόμενα που επηρεάζουν τη γεωργία, την οικονομία και την καθημερινή ζωή. Κι όμως, ο Ντόναλντ Τραμπ επιμένει να μιλά για «απάτη». Δεν είναι απλώς μια παρανόηση. Είναι μια συνειδητή στάση, χτισμένη πάνω σε συμφέροντα δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Η αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού επί προεδρίας του δεν ήταν μια αυθόρμητη απόφαση. Ήταν δώρο σε εκείνους που τον στηρίζουν. Τις μεγάλες πετρελαϊκές και ενεργειακές εταιρείες, όπως ExxonMobil, Chevron, Koch Industries. Εταιρείες που έχουν ξοδέψει τεράστια ποσά για να σπείρουν αμφιβολίες, να χρηματοδοτήσουν «μελέτες» αμφισβήτησης και να πιέσουν πολιτικούς, ώστε να παρατείνουν τη ζωή ενός ξεπερασμένου ενεργειακού μοντέλου βασισμένου στον Άνθρακα, το Πετρέλαιο και το Φυσικό αέριο.
Η άρνηση όμως της επιστήμης δεν είναι απλή αφέλεια. Είναι εργαλείο παραποίησης και διαστρέβλωσης. Καθώς η κοινωνία μπερδεύεται για το αν υπάρχει ή όχι κλιματική κρίση, οι πολυεθνικές των ορυκτών καυσίμων συνεχίζουν ανενόχλητες να αποκομίζουν κέρδη, μεταφέροντας το πραγματικό κόστος στις επόμενες γενιές. Κάθε καθυστέρηση στη μείωση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και μεθανίου σημαίνει υψηλότερες θερμοκρασίες, πιο έντονες ξηρασίες, χαμένες σοδειές και αύξηση των φυσικών καταστροφών.
Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι χωρίς ριζική και άμεση δράση, ο κόσμος θα βρεθεί αντιμέτωπος με μαζικές απώλειες ζωών, καταρρεύσεις οικονομιών και συγκρούσεις για σπάνιους φυσικούς πόρους*. Η άρνηση δεν είναι απλώς μια «γνώμη». Είναι συνενοχή σε μια καταστροφή που ήδη εξελίσσεται.
Η θέση του Τραμπ, λοιπόν, δεν είναι αθώα. Είναι η πολιτική φωνή μιας βιομηχανίας που παλεύει λυσσαλέα να διατηρήσει τα προνόμιά της. Και η Ιστορία θα γράψει ότι, όταν υπήρχε ακόμη χρόνος για δράση, κάποιοι προτίμησαν τα κέρδη αντί για τον πλανήτη.
Το μέλλον, όμως, δεν ανήκει σε αυτούς. Ανήκει σε όσους τολμούν να πουν «ως εδώ», να διεκδικήσουν καθαρή ενέργεια, δίκαιη ανάπτυξη και βιώσιμες κοινωνίες. Ανήκει σε εμάς. Η πιο δυνατή απάντηση στην ανεύθυνη και σκόπιμη άρνηση είναι η συλλογική δράση. Πως; Με τις καθημερινές επιλογές μας, με τη φωνή μας. Γιατί η κλιματική κρίση τρέχει κι εμείς δεν έχουμε την πολυτέλεια να καθυστερούμε.
*Σπάνιοι φυσικοί πόροι:
– Σπάνιες γαίες: όπως λανθάνιο, νεοδύμιο, ντισπρόσιο, απαραίτητα για ηλεκτρονικά, μαγνήτες κινητήρων, μπαταρίες.
– Πολύτιμα μέταλλα: χρυσός, λευκόχρυσος, πλατίνα, παλλάδιο.
-Ορισμένα ενεργειακά μέταλλα: ουράνιο (πυρηνική ενέργεια), κοβάλτιο, λίθιο (μπαταρίες).
– Ορισμένα πετρώματα ή ορυκτά: διαμάντια, γραφίτης υψηλής καθαρότητας, αργίλιο (βωξίτης).
