Οι Αμερικανοί καταναλωτές θα είναι οι μεγαλύτεροι χαμένοι στους εμπορικούς πολέμους του Trump

Την Τετάρτη 2 Απριλίου, ο πρόεδρος Donald Trump ανακοίνωσε έναν σαρωτικό παγκόσμιο βασικό δασμό 10% σε όλες σχεδόν τις εισαγωγές στις Ηνωμένες Πολιτείες, υποστηρίζοντας ότι η κίνηση σηματοδοτεί την «Ημέρα Απελευθέρωσης» της οικονομίας των ΗΠΑ. Η πολιτική είναι, ωστόσο, τόσο φιλοαμερικανική όσο και ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός της Κίνας. Εάν διατηρηθούν, οι δασμοί θα αποδειχθούν εξαιρετικά επιζήμιοι για την οικονομία των ΗΠΑ, τον Αμερικανό καταναλωτή και τη θέση της χώρας στον κόσμο.

Ο δασμός του 10 τοις εκατό είναι αξιοσημείωτα το βασικό σενάριο. Οι προσπάθειες του Trump να απελευθερώσει την οικονομία των ΗΠΑ περιλαμβάνουν πολλούς πολύ υψηλότερους δασμούς. Ένα παράδειγμα είναι ο δασμός 25% σε όλες τις εισαγωγές αυτοκινήτων που τέθηκε σε ισχύ την «Ημέρα της Απελευθέρωσης». Ο Trump ισχυρίζεται ότι η πολιτική του στοχεύει στην αποκατάσταση της αμερικανικής παραγωγικής βάσης, αλλά δεν υπάρχει χρόνος για την ανοικοδόμηση αυτής της ικανότητας με ταχύτητα στρέβλωσης. Ο Τραμπ, φυσικά, δίνει λίγη προσοχή σε αυτές τις ανησυχίες. Ένας πανομοιότυπος δασμός 25% στα εξαρτήματα αυτοκινήτων καθυστερεί μόνο για ένα μήνα και θα τεθεί σε ισχύ τον Μάιο. Οι τιμές των αυτοκινήτων θα εκτοξευθούν και οι αλυσίδες εφοδιασμού θα μπλοκαριστούν.

Οι ΗΠΑ είναι η μεγαλύτερη οικονομία που εξαρτάται περισσότερο από το αυτοκίνητο – ένα μεγαλύτερο ποσοστό ψηφοφόρων θα πληγεί άμεσα από την κίνηση από ό, τι σε οποιαδήποτε άλλη δυτική χώρα. Οι δασμοί του Trump τον Μάρτιο στον Καναδά και το Μεξικό – τις δύο χώρες με τις οποίες έχει ενσωματωθεί το μεγαλύτερο μέρος της αυτοκινητοβιομηχανίας των ΗΠΑ – έχουν ήδη προκαλέσει αναστάτωση. Υπάρχει μια σχεδόν καθολική πρόβλεψη ότι οι τιμές θα αυξηθούν.

Αλλά αυτή η τάση θα παίξει και σε πολλές άλλες αλυσίδες εφοδιασμού. Πολλοί από τους στενότερους συμμάχους των ΗΠΑ αντιμετωπίζουν υψηλότερους δασμούς – τα αγαθά από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα αντιμετωπίσουν έναν γενικό δασμό 20%. Οι ιαπωνικές εξαγωγές προς τις ΗΠΑ θα φορολογούνται με 24%. Εκείνοι από την Ταϊβάν, των οποίων η προμήθεια τσιπ είναι τόσο κρίσιμη για την αμερικανική τεχνολογική βιομηχανία, θα φορολογηθούν με 32%. Η Ινδία και το Βιετνάμ, δύο από τις χώρες στις οποίες οι αλυσίδες εφοδιασμού των ΗΠΑ έχουν αλλάξει περισσότερο από τότε που ξεκίνησε η πρώτη κυβέρνηση του Trump με πολύ μεγαλύτερη εστίαση στην εμπορική ανισορροπία ΗΠΑ-Κίνας, αντιμετωπίζουν δασμούς 26% και 46%, αντίστοιχα.

Οι ΗΠΑ δεν είναι καλά προετοιμασμένες για ένα πληθωριστικό σοκ. Εξακολουθεί να καταπολεμά το τελευταίο σοκ πληθωρισμού που προκλήθηκε από το φαινόμενο «bullwhip» από την κατάληψη των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 και τις διεθνείς οικονομικές αντηχήσεις της πλήρους κλίμακας εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022. Ο πληθωριστικός αντίκτυπος των δασμών του Trump θα γίνει αισθητός νωρίτερα παρά αργότερα, ακόμη και αν ορισμένοι από την ομάδα του προσπαθούν να ισχυριστούν ότι θα υπάρξουν διαπραγματεύσεις για τη μείωση ορισμένων δασμών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι εισαγωγείς και οι διανομείς θα πρέπει να επανεκτιμήσουν την κερδοφορία των αγαθών που παραγγέλνουν τώρα. Οι αλυσίδες εφοδιασμού μπορεί κάλλιστα να διαταραχθούν περαιτέρω από αντίμετρα από τις πληγείσες χώρες.

Ενώ δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εποχή του παγκόσμιου ελεύθερου εμπορίου που η Ουάσιγκτον έκανε τόσα πολλά για να εγκαινιάσει υπό προηγούμενους προέδρους έχει δει το μερίδιο της χώρας στη μεταποίηση να μειώνεται, είναι ο καταναλωτής των ΗΠΑ που ήταν ίσως ο μεγαλύτερος ωφελημένος αυτής της ατζέντας. Θα είναι οι κύριοι χαμένοι της πολιτικής του Τραμπ.

Ο Trump θρηνεί για τη δικομματική συναίνεση που υπήρχε πριν από την άνοδό του, χλευάζοντας τους «παγκοσμιοποιητές» που υποτίθεται ότι οδήγησαν αυτή την ατζέντα και, κατά την άποψή του, την ισχυρή αρνητική αντίδραση της χρηματιστηριακής αγοράς στην κατάργησή του από την ιδέα του όλο και πιο ελεύθερου εμπορίου. Αλλά η μεγάλη ειρωνεία είναι ότι ήταν το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του που έκανε τα περισσότερα για να προωθήσει αυτή την ατζέντα.

Στη δεκαετία του 1980, ο πρόεδρος Ρόναλντ Ρέιγκαν έθεσε το εμπόριο στο επίκεντρο του μηνύματός του για ευημερία, τόσο για τις ΗΠΑ όσο και για εκείνους που θα συνεργάζονταν μαζί τους. Ο Μίλτον Φρίντμαν, παραδοσιακά οικονομολόγος που επαινείται ιδιαίτερα από τους συντηρητικούς και σύμβουλος του Ρέιγκαν, έγραψε: «Οι δασμοί μας βλάπτουν εμάς καθώς και άλλες χώρες. Θα επωφελούμασταν από την κατάργηση των δασμών μας, ακόμη και αν άλλες χώρες δεν… Υπάρχουν λίγα μέτρα που θα μπορούσαμε να λάβουμε που θα έκαναν περισσότερα για να προωθήσουν την υπόθεση της ελευθερίας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό».

Όταν ο Μπιλ Κλίντον έφερε τη Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου της Βόρειας Αμερικής ενώπιον του Κογκρέσου το 1994, περισσότεροι Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές την ψήφισαν από τους Δημοκρατικούς. Ωστόσο, ο Trump δεν σχεδιάζει να έχει κανενός είδους εποπτεία από το Κογκρέσο σχετικά με τα τελευταία του σχέδια – ακόμη και όταν φαίνεται να έρχονται σε αντίθεση με τις συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου με τις πληγείσες χώρες.

Ωστόσο, το Κογκρέσο μπορεί ακόμα να εκπληρώσει τον ρόλο του.

Οι δασμοί του Trump βασίζονται σε σχετικά ισχνή θέση. Συγκεκριμένα, ισχυρίζεται ότι τις θεσπίζει για «λόγους εθνικής ασφάλειας». Επισήμως, τις δικαιολογεί βάσει του Διεθνούς Νόμου περί Οικονομικών Εξουσιών Έκτακτης Ανάγκης (IEEPA) του 1977. Ο νόμος μισού αιώνα είναι ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της νομοθεσίας των ΗΠΑ στην ιστορία, καθώς επιτρέπει σημαντική επέκταση της εξουσίας της εκτελεστικής εξουσίας. Βρίσκεται στον πυρήνα της εξουσίας να εκδίδει κυρώσεις καθώς και για την επιβολή περιορισμών στην εξαγωγή αμερικανικής τεχνολογίας, καθώς και πολλές από τις προηγούμενες δασμολογικές πράξεις του Τραμπ.

Για να χρησιμοποιήσει ο πρόεδρος αυτές τις εξουσίες, ωστόσο, πρέπει να κηρύξει μια υποκείμενη εθνική κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να παράσχει αιτιολόγηση για αυτήν. Αν και δεν το έχει κάνει ποτέ, το Κογκρέσο έχει την εξουσία να τερματίσει μια εθνική κατάσταση έκτακτης ανάγκης που κηρύχθηκε στο πλαίσιο της IEEPA μέσω του νόμου περί εθνικών καταστάσεων έκτακτης ανάγκης του 1985.

Μια ψηφοφορία για την ανάκληση έχει ήδη διεξαχθεί στη Γερουσία των ΗΠΑ. Λίγες ώρες αφότου ο Τραμπ ανακοίνωσε την επιβολή δασμών, τέσσερις Ρεπουμπλικάνοι – η Σούζαν Κόλινς από το Μέιν, η Λίζα Μουρκόφσκι από την Αλάσκα και οι δύο γερουσιαστές του Κεντάκι, ο πρώην ηγέτης της πλειοψηφίας Μιτς Μακόνελ και ο Ραντ Πολ – ενώθηκαν με όλους τους Δημοκρατικούς ψηφίζοντας ένα ψήφισμα για την ακύρωση της «εθνικής έκτακτης ανάγκης» για τη φαιντανύλη που εξέδωσε ο Τραμπ για να δικαιολογήσει τους γενικούς δασμούς του στον Καναδά, περνώντας το με 51-48. Αλλά με αυτή την ενέργεια στοχοποιήθηκε μόνο η καναδική τάξη, όχι η παρόμοια τάξη που στηρίζει τους δασμούς του Trump στο Μεξικό. Αυτό υπογραμμίζει πόσο ζοφερές είναι οι πολιτικές προοπτικές για την άμεση αντιστροφή των τελευταίων, πολύ ακριβότερων, δασμών του Τραμπ, οι οποίοι θεσπίστηκαν στο πίσω μέρος μιας διαφορετικής «εθνικής έκτακτης ανάγκης» που συνδέεται με τα εμπορικά ελλείμματα.

Οποιοδήποτε ψήφισμα για την ακύρωση των εθνικών καταστάσεων έκτακτης ανάγκης του Τραμπ και την αντιστροφή των δασμών του μπορεί να τεθεί σε ισχύ μόνο εάν αντέξει το βέτο του, το οποίο απαιτεί πλειοψηφία δύο τρίτων τόσο στη Γερουσία όσο και στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Η ηγεσία των Ρεπουμπλικάνων στη Βουλή των Αντιπροσώπων δεν αναμένεται να επιτρέψει ψηφοφορία ακόμη και για το ψήφισμα της Γερουσίας για τον Καναδά, πόσο μάλλον για ένα μελλοντικό ψήφισμα που θα επηρέαζε τους δασμούς της Τετάρτης.

Το Κογκρέσο σήμερα δεν είναι έτοιμο να κάνει ό, τι είναι απαραίτητο για να αντιστρέψει το καταστροφικό σχέδιο του Τραμπ.

Ορισμένοι Δημοκρατικοί άρχισαν να απομακρύνονται από τον εναγκαλισμό του ελεύθερου εμπορίου υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν, αναγνωρίζοντας ότι ενώ είχε τα οφέλη του, έχει και το κόστος του και ότι είναι απαραίτητη μια επανεξισορρόπηση. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, από την άλλη πλευρά, δεν είχε σταδιακή αλλαγή ορθοδοξίας. Έχει μεταμορφωθεί πλήρως από τότε που ο Trump ήρθε να εδραιώσει την κυριαρχία του πάνω του πριν από οκτώ χρόνια. Είναι σχεδόν αδύνατο να επιτευχθεί πλειοψηφία δύο τρίτων κατά των δασμών του Τραμπ.

Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να γίνει ό,τι είναι δυνατόν για να ανοίξουν τα μάτια των μελών του Κογκρέσου και να πεισθούν να πράξουν το σωστό.

Το οικονομικό κόστος των δασμολογικών ενεργειών του Trump θα γίνει σύντομα σαφές. Αλλά καθώς η αντιπολίτευση έξω από το Κογκρέσο αυξάνεται – είτε πρόκειται για τον καταναλωτή των ΗΠΑ, το χρηματιστήριο ή τα δικαστήρια – ο Trump θα σπάσει περισσότερους κανόνες για να προσπαθήσει να προστατεύσει την εμπορική του ατζέντα.

Ο Απρίλιος του 2025 μπορεί ακόμα να προαναγγείλει την απελευθέρωση των ΗΠΑ, αλλά μόνο εάν το Κογκρέσο απελευθερώσει τη χώρα από την τυραννία της διακυβέρνησης μέσω «εθνικής έκτακτης ανάγκης».

Μοιραστείτετο

Σχετικές δημοσιεύσεις