Στην μετά Τραμπ εποχή ο κόσμος έχει εισέλθει σε περίοδο γεωπολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών ανακατατάξεων, γεμάτος αναστατώσεις, εντάσεις και πολέμους. Μπλέξαμε άσχημα!
Όλα πλέον φαντάζουν ρευστά και μεταβαλλόμενα, οι σταθερές υποχωρούν, οι συσχετισμοί αλλάζουν.
Σε αυτές τις συνθήκες η Ευρώπη αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να ανεχθεί τον ανορθολογισμό του Τραμπ, δεν μπορεί να προσβάλλει ένα διεθνή παράγοντα και παραδοσιακό σύμμαχο των Η.Π.Α.
Η Ευρώπη οφείλει με την ενότητα της δύναμης να δείξει στον Αμερικανό πρόεδρο ότι οι αποφάσεις του οδηγούν στην αποδυνάμωση όχι μόνο της δικής του χώρας, αλλά και του συστήματος συνεννόησης και εμπορίου μεταξύ όλων των λαών. Η αναταραχή στην παγκόσμια οικονομία πλήττει εχθρούς και φίλους. Κινδυνεύει όλος ο πολιτισμός, όχι μόνο μιας χώρας ή μιας μερίδας χωρών.
Εάν η στρατηγική μέσω των δασμών είναι να προκαλέσει συγκρούσεις, ώστε η ανασφάλεια και ο διχασμός να του παρέχουν ευκαιρίες για συναλλαγή και προσωπικά οφέλη, τότε η Ευρώπη έχει κάθε λόγο να ανησυχεί και δεν έχει παρά να αποκτήσει μέσω της Ε.Ε. μια ουσιαστική άμυνα και όχι μόνο που θα επιτρέψει στους Ευρωπαίους να κοιμούνται ήσυχοι.
Ο πόλεμος των δασμών δεν αφορά μόνο το εμπόριο αλλά αποτελεί μέρος των ευρύτερων γεωπολιτικών ανταγωνισμών και την προσπάθεια των Η.Π.Α. να διατηρήσουν την ηγεμονία σε όλους τους κρίσιμους τομείς, από την τεχνολογία και την εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πηγών μέχρι τις ζώνες επιρροής και τους στρατιωτικούς συσχετισμούς.
Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο ο Τραμπ επιχειρεί να αλλάξει τις παγκόσμιες σταθερές, ενδέχεται να εξελιχθεί σε μπούμερανγκ. Η προσπάθεια να δημιουργήσει ένα καινούργιο status quo με μπλόφες και απειλές, σημαίνει ότι δεν αντιλαμβάνεται πλήρως τη δυναμική των αγορών ούτε τους διεθνείς συσχετισμούς. Και το αξιοσημείωτο είναι την ώρα που οι Η.Π.Α. στρέφονται στον απομονωτισμό, η κομμουνιστική Κίνα εμφανίζεται ως υπέρμαχος του ελεύθερου εμπορίου και καλεί την Ευρώπη σε συνεργασία.
Παρά την απρόβλεπτη κατάσταση, εξακολουθώ να θεωρώ τις Η.Π.Α. συμμάχους. Οφείλουμε στα πλαίσια των διεθνών σχέσεων και συμφερόντων, στο πλαίσιο της στρατηγικής συμφωνίας να αποφύγουμε κάθε σύγκρουση. Εκείνο που εντυπωσιάζει είναι, ενώ ο Τραμπ έχει συγκεντρώσει στα χέρια του όλες τις εξουσίες, νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική, δεν υπάρχει καμία αντίδραση. Διαταραγμένος ψυχικός κόσμος;
Ας ελπίσουμε ότι η φιλελεύθερη δημοκρατία δεν έχει πει την τελευταία της λέξη.
Μιχάλης Βασ. Σούμπλης
