Η πρόταση προς τον κ. Ράμμο, ως ένοικο του Προεδρικού Μεγάρου, άνοιξε με πρωτοβουλία στελεχών από διάφορες πολιτικές παρατάξεις, αξιοποιώντας τη διαδικασία για προσωπικούς πολιτικούς σχεδιασμούς.
Ανθρώπινο ίσως, και κατανοητό, να κολακεύεται κανείς από μία τόσο τιμητική πρόταση. Ο κ. Ράμμος την αποδέχτηκε, είπε το «ναι», προφανώς ήθελε αναγνώριση του ρόλου του και ηθική δικαίωση.
Τέτοιοι ευσεβείς μύχιοι πόθοι, βέβαια, είναι εύκολο να παγιδεύσουν σε ένα παιχνίδι με προδιαγεγραμμένη την ήττα κάποιου που δεν έχει εξασκηθεί στην σκληρή αρένα της πολιτικής.
Κύκλοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που είναι σε θέση να γνωρίζουν, είχαν ενημερώσει πολύ νωρίς για τη στάση που θα κρατούσε το κίνημα.
Οι προτείνοντες την υποψηφιότητα, σκόπευαν να εκμαιεύσουν το «ναι» του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γατί ως θύμα των υποκλοπών ο Ανδρουλάκης λογιζόταν «ευάλωτος» στην πρόταση. Θα ήταν εύκολο, νόμιζαν, να τον ρυμουλκήσουν στη λογική του «μετώπου».
Την πρωτοβουλία της πρότασης την πήρε η Νέα Αριστερά προκειμένου να εγκλωβίσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και να βγει στο προσκήνιο ένα δυσδιάκριτο κόμμα.
Από την ημέρα που έριξε την ιδέα κι απηύθυνε προσκλητήριο στον προοδευτικό χώρο, έχει τσιμπήσει σχεδόν μία μονάδα.
Κύριοι της Νέας Αριστεράς, η ευρύτερη αποδοχή του προσώπου είναι στάση θεσμικής ευθύνης, η πρόταση μιάς κοινής αντικυβερνητικής υποψηφιότητας είναι ένδειξη θεσμικής ανευθυνότητας.
Το πρόσωπο του/της Π.τ.Δ. συμβολίζει τη θέληση των πολιτικών δυνάμεων να αφήσουν πίσω τους επώδυνους διχασμούς του παρελθόντος, ξεφεύγοντας από στενόμυαλες παραταξιακές επιλογές. Ο μέχρι πρότινος υποψήφιος Π.τ.Δ. δεν κατάφερε να συνυπολογίσει στους θετικούς συμβολισμούς που φέρει το πρόσωπό του και τους αρνητικούς που θα έσπευδαν, όπως και έγινε, να του φορτώσουν οι συμμετέχοντες στην κομματική αντιπαράθεση.
Δυστυχώς, ο κ. Ράμμος δεν διέγνωσε τον σκοπό της πρότασης και τα κίνητρα της Νέας Αριστεράς, «παραζαλίστηκε» ίσως από τη δημοσιότητα της υπόθεσης των παρακολουθήσεων. Θέλουν μία προσοχή αυτά τα θέματα. Αποτέλεσμα, πίκρα, απογοήτευση και ευδιάκριτος θυμός.
Υ.Γ.: Πολύς ο θόρυβος γύρω από το πρόσωπο του Π.τ.Δ. και καμία συζήτηση για τα θεσμικά και πολιτικά του όρια.
Μιχάλης Βασ. Σούμπλης